Zoeken in deze blog

Welkom op deze weblog

"Een uit de hand gelopen hobby"
"Kent u die uitdrukking?" zou dominee Gremdaat zeggen!

Via de volgende link kunt u de volledige lijst vinden van de boeken die ik in de verkoop heb:


Daarnaast echter zijn er altijd boeken die ik graag in mijn privé bezit houd.

Het leek mij leuk om iets meer te laten zien van de boeken die ik interessant vind. Vanwege de speciale uitgave, de interessante inhoud, de schitterende band of de prachtige illustraties.

Daarvandaan dus....

En misschien laat ik u af en toe ook wel mee genieten van mijn literaire aspiraties, in proza of poezie.
Of plaats ik een afbeelding van mijn eigen schilderkunst!

Veel plezier!

Follow RolandWitte on Twitter


.

maandag 29 november 2010

Het zedelijk leven onzer vaderen in de 18e eeuw, door Dr. L. Knappert

Hoogleeraar vanwege de Ned. Hervormde kerk
aan de Rijks-universiteit te Leiden.
Dit vind ik nu een grappig boekje...
Het toont eens te meer hoe de zeden en gewoonten in enkele eeuwen tijd zijn veranderd en nog steeds aan het veranderen zijn.
"Niets is onveranderlijk en de absolute waarheid bestaat evenmin".
In het inhoudsoverzicht ziet u welke onderwerpen aan bod komen, maar er is geen duidelijke indeling in hoofdstukken, het verhaal loopt aan één stuk door en behelst tevens vele onderwerpen die onder het betreffende hoofdstukje vallen, welke onderwerpen bovenaan de betreffende bladzijde worden vermeld.
Bijvoorbeeld: Spel en dans: 66-73, wordt onderverdeeld in de volgende onderwerpen:
Speelzucht, In de colleges, Het beruchte Whist (een kaartspel?), Het dansen, Voor en tegen het dansen, Het dansen en de Bijbel, Contradansen.
Pagina 35 handelt over speculatie en de windhandel:
"De speculatiezucht werd aangemoedigd door de schitterende uitkomsten van John Law`s Actiënbank en Mississippi-maatschappij (1716-1720) en greep hoog en laag, boer en burger aan. Na korten rijkdom werden duizenden straatarm, zooals toen in 1744 de Assurantie-maatschappij van Gerard Swam over den kop ging...."
(What`s new?).
Klachten over de ongastvrijheid zijn eveneens van alle tijden, zie het verhaal op pagina 42:
Een onderwerp dat niet meer voorkomt hedentendage is
"het schaken ener geliefde!", pagina 49:
Ook van alle tijden is het gebruik van geestverruimende middelen, al verschilde de producten van toen wel met die van heden!
Over gebruik van drank (wijn,) koffie en thee, alsmede snuif (!) gaat het op pagina 63:
"Het gebruik van koffie en thee begon den wijn concurrentie aan te doen, zonder dat allen dit toejuichten. Reeds in het begin onzer periode hooren wij, dat thee onmatig gedronken werd "zelfs" door vrouwspersonen " ende wanneer sij haerselven door het teedrinken hebben beswaert alsdan setten sij den Brandewijn daarop".
U ziet het, ook toen al werd het van kwaad tot erger: "Het gebruik van de "onschuldige drug thee" leidde automatisch tot het grijpen naar "hardere drugs", zoals Brandewijn."
(Sommige dingen veranderen nooit!)
De omgang der geslachten op pagina 79 vermeldt min of meer terloops iets over de vervolging van homoseksuelen (bedrijvers der sodomie): Maar ook over de omgang der geslachten vóór het huwelijk had men een mening!
("roozenblaaderen, myrthen, klimopblaaderen, eikenstammen", het droop van de symboliek!)
Dan komt natuurlijk de bedorvenheid der zeden aan bod op pagina 83: ook toen al werd er een maitresse op na gehouden, zelfs als een soort statussymbool!:
(klik op afbeeldingen voor vergroting)
En zo gaat het maar verder, de hele maatschappij komt aan bod, tot de vrouwenrechten aan toe
Eén alinea valt me bijzonder op, vanwege het bizarre, maar tevens practische element:
Ik citeer (pagina 47):
"De kerkelijken geven ook geen getuigenis van fijn gevoel als zij het Onze Vader opzeggen terwijl zij eieren koken, die ze dan na het laatste woord, Amen, van het vuur afnemen, "alsof," voegt de berichtgever er naïef en overbodig bij, Christus ons dat gebed daarom gegeven heeft, om den tijd voor eieren koken af te meten!"
Klaarblijkelijk is de tijd die nodig is voor het opzeggen van het Onze Vader precies lang genoeg voor de kooktijd van eieren! Het Paternoster als eierwekker, zal ik maar zeggen!
"Er moet een God zijn", zou Gerard Reve zeggen!
Kortom, ik heb me met dit boekje kostelijk vermaakt!
Uitgave: Tjeenk Willink, Haarlem. 1910, 1e druk, ingenaaid en gebonden, kunstleer (?),
159 pagina`s. Er is sprake van enige roest, maar de conditie van het boek is goed.
(verkocht)

zondag 21 november 2010

Het Nederlands Literatuur Kwartet

Het zijn de donkere dagen voor kerst.
Reden genoeg voor een spelletje kaart!
Wat is er dan leuker (neen, niet antwoorden a.u.b.) dan een kwartetspel,
en wel eentje waar je ook nog wat van op kunt steken?



(het doosje)

Het spel bestrijkt de Nederlandse literatuur vanaf de 16e en 17e eeuw t/m de jaren `90 van de vorige eeuw.
Op elke kaart staat een portret van de vermelde schrijver, met een korte levensbeschrijving.
Tevens worden enkele andere werken van de betreffende auteur vermeld.

(16e en 17e eeuw; 18e en 19e eeuw;
Tachtigers; Prozaïsten van 1890-1920)

(Realistische schrijfsters tot 1940; Interbellum; Jaren `40;
Schrijvers van de jaren `50 en `60)

(Schrijfsters van de jaren `50 en `60; schrijvers van de jaren `70 en `80;
schrijfsters van de jaren `70 en `80; jaren `90)

(Colofon)
(klik op afbeeldingen voor vergroting)

Uitgave: W. van Riemsdijk: Het Nederlands Literatuur Kwartet,
Eijsbouts & Van Riemsdijk, Almere/ Bussum, 1997, 1e druk, goede staat.
(kleine beschadiging doosje).

(Verkocht)


dinsdag 16 november 2010

Onze oude rijmpjes en versjes


Verzameld door en met Prentjes van
Jan Wiegman



De versjes zoals wij die allemaal kennen uit onze jeugd.
Van 'Holle-bolle-Gijs' tot 'Jantje zag eens pruimen hangen' en van de 'Bibelabontse berg'
tot 'Naar bed, naar bed, zei Duimelot'.

Het boekje is geheel door Jan Wiegman geïllustreerd.


Jan Wiegman (met dank aan Wikipedia)

Jan Wiegman (Zwolle, 11 februari 1884Heemstede, 20 september

1963) was een illustrator, boekbandontwerper en ontwerper van

cartoons , bijvoorbeeld Heintje Biet.

Hij heeft les gehad van Tjeerd Bottema, de bekende tekenaar en

illustrator.

Jan Wiegman heeft veel kinderboeken geïllustreerd en stond bekend

om zijn zwartjes (de zogenaamde silhouet-tekeningen).

Twee van zijn broers, Piet Wiegman en Matthieu Wiegman waren ook

bekend als schilders; zij waren leden van de zogenaamde

Bergense School.

Jan Wiegman werd geïntroduceerd bij uitgeverij Meulenhoff door

schilder en illustrator Jan Sluijters en hij zou gaan werken voor meer

dan zestig uitgevers.

Hij illustreerde ook een aantal andere boeken en maakte een aantal

voorplaten voor de bekende Lord Lister-boekjes.



(frontispice)

Het is weer Sinterklaastijd en dan is het maar goed dat je de liedjes weer even opnieuw onder ogen krijgt: 'Zie ginds komt de stoomboot', 'Zie de maan schijnt...' (kent u het 3e couplet bijvoorbeeld?), 'Sinterklaas goedheiligman':


Uitgave: Mulder & Zoon, Amsterdam (no. 6540), jaar en druk onbekend, hard cover, ongepagineerd, 21 x 18,5 cm, zeer goede staat.

(verkocht)


METRO-MOZAÏK

METRO-MOZAÏK

(ALLERLEI BIJDRAGEN UIT ALLERLEI METRO-NUMMERS VAN NOVEMBER 1944 TOT OCTOBER 1945)



Een op het oog onooglijk boekwerkje, zonder enige tekst of afbeelding aan de buitenkant.
Maar binnenin vindt u een schat aan spotprenten en artikelen uit de Metro-nummers van november 1944 tot oktober 1945.



(onooglijke buitenkant)




(schutblad)


Metro
Satirisch 'verzetsblaadje', Later legaal uitgegeven bij Uitgeverij D.A.V.I.D. Met een tamelijk grote inbreng van de broers Marten en Jan Gerhard Toonder. Het blad verscheen van 15 November 1944 t/m 29 Juni 1946. Er zijn 7 nummers tijdens de oorlog gepubliceerd die opzettelijk verwarrend waren genummerd. De 27 legale nummers van na de oorlog werden wél goed genummerd.




(pagina 2)


Iets over de achtergrond van dit tijdschrift: Het idee kwam van Marten Toonder; de naam is bedacht door Jan Gerhard Toonder. Uitgever / drukker Dick van Veen van D.A.V.I.D. zag eerst niets in het blad, maar daar kwam na Dolle Dinsdag verandering in. Daar waren verschillende redenen voor: Oplagen van illegale bladen werden kleiner, omdat vervoer ontbrak en daardoor kwam uiteindelijk meer papier voorhanden. Bestaande 'contacten' werden losser, er ontstond een gevoel van onafhankelijkheid en ruimte voor nieuwe ideeën. De 'stoot' tot de eerste uitgave was echter het verschijnen van het N.S.B. blad de Gil, dat de grote kracht van de satire bewees, maar dan naar de verkeerde kant. 
D.A.V.I.D. en Geert Lubberhuizen van de Bezige Bij namen de druk en de verspreiding op zich. De redactie berustte bij Jan Gerhard Toonder, die door wisselende medewerkers werd bijgestaan. De afkeuring van de 'gevestigde verzetsbladen' was groot, en die duurde voort tot de oorlog was afgelopen en Metro zich tegen de dictatuur van het Militair Gezag keerde. Veel tekeningen zijn uiteraard van Marten Toonder. Vanaf nummer 9 (verschenen op 22 juni 1945) is er iets terug te vinden van Hans Kresse, die toen voor de Toonder Studio's werkte. Kresse's inbreng bestaat uit een vrij groot aantal Pinneke Proost reclames, een kerststrip en diverse tekeningen, waaronder enkele spotprenten.
Bron: Marten Toonder's voorwoord (bewerkt) in de bij uitgeverij Panda verschenen Metro herdruk (1994)




(spotprent van Claudius-(civilis)


Onderstaand een verslag van Metro's star-reporter Simon Spet.

De foto (?) bij dit artikel doet mij sterk denken aan Sadam Hoessein, toen hij in zijn schuilplaats werd ontdekt!



(zoek de verschillen, met Sadam Hoessein bijvoorbeeld!)





(klik op afbeelding voor vergroting)


Verklarende woordenlijst (met dank aan Wikipedia):


Eboniet

Eboniet of hardrubber wordt gemaakt door rubber met een overmaat aan zwavel (30 tot 50%)
In een deegachtige toestand wordt het materiaal tot platen en staven gewalst.
Eboniet is hard en bros, laat zich goed bewerken en is ongevoelig voor zuren en basen.
Onder invloed van licht ontstaat aan het oppervlak zwavelzuur,
waardoor het materiaal grauw, groen tot wit gaat uitslaan.

[bewerken]
Technische gegevens

  • Thermoharder
  • Zeer goede isolator:
    • Lage elektrische geleidbaarheid
    • Hoge doorslagvastheid (20-30 kV/mm)
  • Goed bestand tegen zwavelzuur

[bewerken]
Toepassingen


Ten overvloede: grammofoonplaten werden gemaakt van Eboniet
(oftewel 'schellak')

Kulka-dirigenten:


Kulka

Kulka ist der Familienname von folgenden Personen:

Vermoedelijk betreft het hier János Kulka,
Hongaarse dirigent en komponist (1929-2001)




(Spotprent: Marten Toonder)


Vanaf 1941 verscheen in De Telegraaf de zogeheten striproman met als hoofdpersonen Tom Poes en Olivier B. Bommel.
We zien hier een politieke spotprent met deze stripfiguren als hoofdpersoon:


Voor meer informatie over Marten Toonder, zie Wikipedia:


Uitgave:
D.A.V.I.D., 1945, 1e druk, karton, géén stofomslag,
gebrocheerd, 48 pagina`s,
18,5x23,5 cm, klein vlekje voorplat, zeer goede staat.


(Verkocht)




vrijdag 5 november 2010

Calvé-Delft`s Winterboekje.

Recepten van
Martine Wittop Koning

Een waarlijk alleraardigst, bijna schattig te noemen, kookboekje, uitgegeven door Calvé, oftewel de Nederlandsche OlieFabriek (NOF).

Een korte geschiedenis (met dank aan Wikipedia):

Geschiedenis

Calvé-Delft werd in 1883 te Delft opgericht als de Nederlandsche Oliefabriek (NOF) met de bedoeling om olie te produceren uit aardnoten. In 1897 fuseerde deze fabriek met het Franse bedrijf van de gebroeders Emmanuel en Georges Calvé tot 'Nederlandsche Oliefabrieken (NOF) Calvé-Delft'. Het bedrijf produceerde sindsdien sauzen, margarines en tomatenketchup. Calvé werd echter vooral bekend door de pindakaas, die het bedrijf vanaf 1948 produceerde. Ook wordt mayonaise vervaardigd.

Aangezien bij de extractie van grondnotenolie ook aardnotenschroot vrijkomt dat als veevoeder kan worden gebruikt, ontwikkelde zich ook een mengvoederafdeling. Deze fuseerde in 1963 met U. Twijnstra's Oliefabriek N.V. tot UTD.

Op 9 oktober 2007 maakte Unilever bekend dat de Calvé fabriek in Delft in 2008 zou gaan sluiten. Vrijdag 23 mei 2008 rolden de laatste potjes pindakaas van de band. De sluiting van de fabriek vond plaats in het kader van een omvangrijke reorganisatie. De productie van pindakaas werd overgenomen door de Blue Band fabriek in Rotterdam, ten koste van zo'n 170 banen in Delft. De sauzen-productie werd verplaatst naar fabrieken in Spanje, Tsjechië en Duitsland.

Martine Wittop Koning (1870-1863) was een redelijk succesvol schrijfster van met name (veelal vegetarische) kookboeken.

De drie Olifanten:
Delftsche Slaolie, Delfia en Delfrite.


Zoals bekend verondersteld mag worden was Jan Toorop de kunstenaar die voor Calvé vele affiches en ander reclamemateriaal ontwierp. Hij deed dat in de voor hem zo karakteristieke Jugendstil. Door Toorop werd de Nederlandse uiting van de Jugendstil daardoor ook wel Slaoliestijl genoemd:

De Jugendstil is gemakkelijk te herkennen aan de typische vloeiende (wapperende) lijnen. Met name de Lijn speelt door haar zwierige, golvend, organische, beweeglijkheid een belangrijke rol. Men spreekt ook wel van “zweepslaglijn”. De inspiratie komt van de natuur, bloemen en planten, vuur, water en vrouwenfiguren. De Jugendstil kreeg door het werken met vooral de Lijn een sterk decoratief (versierend)karakter. In Nederland sprak men ook wel smalend van de “Slaoliestijl” vanwege een bekend affiche van Calvé slaolie. Bekende persoonlijkheden uit de Jugendstil-schilderkunst zijn: Gustav Klimt (Oostenrijk), Beardsley (Engeland) en Jan Toorop (Nederland).


Uit 'Cultuurwijzer':





Slaoliestijl

Aan het eind van de 19de eeuw was er in Europa sprake van een vernieuwing in de kunst. In schilder-, beeldhouwkunst en architectuur maar vooral in de toegepaste vormgeving werd veelvuldig gebruikgemaakt van uitbundige decoratieve ornamenten als planten en vogelmotieven. De kunststroming werd internationaal bekend onder de naam Jugendstil.

Jan Toorop, Delftsche slaolie, 1894, kleurenlitho, 870 x 550 mm., coll. museum Boijmans van Beuningen, Rotterdam

Jugendstil wordt gekenmerkt door een ornamentatie van asymmetrische en elegante lijnvoering en wordt gezien als een reactie op de eenvormigheid van de massaproductie die het gevolg was van industrialisering. Door het bewust toepassen van natuurlijke motieven zou de ambachtelijke schoonheid weer tot leven worden geroepen. In navolging van de Engelse Arts & Crafts Movement, die omstreeks 1875 in Engeland ontstond, streefden kunstenaars naar een werkwijze die het onderscheid tussen kunst en toegepaste kunsten zou opheffen. De Jugendstil is een stijl die zijn wortels heeft in regionale tradities, waardoor het op verschillende plaatsen in Europa een eigen karakter kent. Jugendstil (naar het Duitse tijdschrift Jugend, waarin werd opgeroepen tot een vernieuwing in de kunst), kende in verschillende landen dan ook een eigen benaming zoals in Frankrijk art nouveau (naar de kunsthandel Salon de l'art nouveau), in Oostenrijk werd het bekend als deSezessionstil (naar de Weense kunstenaarsvereniging Wiener Sezession), in Engeland als de Liberty style, (naar de Londense firma Liberty and Co.) en in Nederland als Slaoliestijl.

De Nederlandse benaming is voortgekomen uit een van de bekendste voorbeelden van een grafisch ontwerp voor de industrie: de affiche van de beeldend kunstenaar Jan Toorop (1858-1928). Dit affiche voor de Nederlandse Oliefabrieken te Delft is een toonbeeld van voorbeeldig opdrachtgeverschap; een vooruitstrevend beeldend kunstenaar wordt gevraagd een ontwerp te maken ten behoeve van reclame voor een industrieel vervaardigd product. De samenwerking illustreert de grensvervaging tussen toegepaste en autonome kunsten. Het resultaat is zeer decoratief waardoor de affiche meer esthetische dan communicatieve kwaliteiten bezit. Dat de Jugendstil in Nederland door deze affiche in de volksmond bekend is geworden als de Slaoliestijl, is uiteindelijk misschien toch wel de beste reclame die het bedrijf zich had kunnen wensen.

Colin Huizing


Instelling:
Digitaal Erfgoed Nederland

Publicatiedatum:
28 september 2004








(De tekeningen zijn van Leo Visser)



(Kerryschotel,
met een tekening van het productieproces)


(een zeer aparte bereidingswijze van groente)


(Mayonnaise en andere sauzen)


(tractaties voor de winteravonden)

Wie het recept wil weten van Arretje(s)-cake kan ik aanraden het boekje aan te schaffen.

Arretjescake

Arretjescake (in Limburg pletskeskoek) is een koude cake die traditioneel in verschillende

Nederlandse streken gegeten wordt.

De naam is afkomstig van het (strip)figuurtje Arretje Nof dat als reclame gebruikt werd voor

het botermerk van de Nederlandsche Oliefabrieken (NOF) Calvé-Delft.


(Tenslotte is het interessant te lezen
wat de Nederlandse huisvrouw van ± 1930
van het product vindt.)

We lichten er één reactie uit:
"Ik heb heden met Uwe olie mayonnaise-saus over garnalen gemaakt en ik betuig u, dat ik nog nooit zulke heerlijke saus, en dan nog wel in enkele minuten, gemaakt heb.

Waarvan acte!

Uitgave: Calvé-Delft, ± 1930, gebrocheerd, ingenaaid, soft cover, 96 pagina`s, kaft gevlekt/ licht beschadigd.
Bijgevoegd zijn twee (reclame)brieven van Calvé-Delft betreffende het Zomerboekje (niet in ons bezit) en het (onderhavige) Winterboekje.

(Verkocht)