Zoeken in deze blog

Welkom op deze weblog

"Een uit de hand gelopen hobby"
"Kent u die uitdrukking?" zou dominee Gremdaat zeggen!

Via de volgende link kunt u de volledige lijst vinden van de boeken die ik in de verkoop heb:


Daarnaast echter zijn er altijd boeken die ik graag in mijn privé bezit houd.

Het leek mij leuk om iets meer te laten zien van de boeken die ik interessant vind. Vanwege de speciale uitgave, de interessante inhoud, de schitterende band of de prachtige illustraties.

Daarvandaan dus....

En misschien laat ik u af en toe ook wel mee genieten van mijn literaire aspiraties, in proza of poezie.
Of plaats ik een afbeelding van mijn eigen schilderkunst!

Veel plezier!

Follow RolandWitte on Twitter


.

zaterdag 29 mei 2010

Joyeus Relaas, door Anne H. Mulder

Van schrijvende monniken tot rotatiepersen
houtsnede van Jacobus van Breda,
Deventer 1515, lijncliché
Er zijn van die boekjes die ondanks het feit dat ze weinig of niets kosten toch een verrassende inhoud blijken te bezitten.
Dit boekje is er zo een, als je het mij vraagt.
Het is een boekje dat (waarschijnlijk) door de drukker en/of papiergroothandel cadeau werd gedaan aan zijn afnemers, als een voorbeeld om toepassingen van papier en druk te laten zien, getuige de achterpagina:
(klik op afbeelding voor vergroting)
Ook de titelpagina getuigt door woordgebruik van enige kennis van het drukkersvak:
"cicero, clareit zetsel, pastei, overlangs en kops.":
Het model voor de uitgever
Verschillende reproductietechnieken passeren de revue aan de hand van afbeeldingen: Houtsnede, autotypie, offset, koperdiepdruk.
Reproductie in boekdruk:
autotypie in 4 kleuren plus goud
Reproductie in offset:
Tekening van C.A.B. Bantzinger,
druk in 8 kleuren
Reproductie in koperdiepdruk:
Tekening van C.A.M. Thole
Uitgave:
Corvey Papiergroothandel/ Drukkerij Van Boekhoven/ Querido`s Uitgevers Mij.
Amsterdam. 1951, 1e druk, gebrocheerd, soft cover met flappen, 25 pagina`s (tekst) en 10 reproducties, roest op de achterplat, goede staat.
(Verkocht)

zaterdag 22 mei 2010

Het Mierenboekje, door Chr. G. Salzmann

Aanleiding tot een verstandige opvoeding der opvoeders.
Vertaald door Louis Landry met voorrede en aanteekeningen
door Dr. J. H. Gunning W.zn


Wat op het eerste oog een boekje lijkt met een verhandeling over mieren blijkt een pedagogische verhandeling te zijn over het opvoeden van de opvoeders.
Zowaar nog heden ten dage een actueel onderwerp!

Al met al een merkwaardig, en misschien daardoor ook wel beroemd, boekje.

Een groot deel van het boekje wordt ingenomen door: "Een woord vooraf", "Inleiding" (van Dr. J. H. Gunning W.zn.), "Het Mierenboekje (Aan Herman!)" en "Voorbericht",
in totaal 54 pagina`s.

Tenslotte wordt het boekje afgesloten met "Aanteekeningen door Dr. J. H. Gunning W.zn.",
ook nog eens 19 pagina`s.

Deze Dr. Gunning heeft zichzelf wel een heel prominente rol toebedeeld.
"Schrijf zelf een boek", zou ik denken!

Oordeel zelf maar wat u er van vindt.
In ieder geval geeft het een aardig beeld van de idee over opvoeding anno een eeuw geleden.


Voorin het boekje is een pamflet geplakt van de Leesbibliotheek van de Ontwikkelingsclub "Kennis is macht":

(klik op afbeelding voor vergroting)

Waarschijnlijk was het bij deze leesbibliotheek in bezit?

Uiterst curieus zijn de "volgende wenken":
-...de boeken... met een stuk papier omwikkelen...
-onder het eten niet te lezen, ...
-...vinger aan de lippen vochtig te maken...gezondheids oogpunt...
-...vouw dan nimmer het blad om, ...


Uitgave: Mij. voor Goede en Goedkoope Lectuur, door G. Schreuders, Amsterdam.
1906, 1e druk, halflinnen, ingenaaid, gebonden, hard cover, LVIII + 139 pagina`s,
zeer goede staat (met pamflet leesbibliotheek).

(Het afgebeelde exemplaar (met pamflet) is niet meer te koop!
Een ander exemplaar, in goede staat en zonder het pamflet der leesbibliotheek, is inmiddels ook verkocht.)

zaterdag 15 mei 2010

Het Dames-Jaarboek voor 1913, samengesteld door Emily de Buisonjé-Klijn

MAGAZIJN DE BIJENKORF
140 jaar

De Bijenkorf in Amsterdam werd opgericht in 1870 door Simon Philip Goudsmit.
De eerste winkel was gevestigd op de Nieuwendijk 132 te Amsterdam.

Wat hier voor mij ligt is het Dames-Jaarboek voor 1913, een soort van agenda/huishoudboek "voor de vrouw van stand." Uitgegeven door Magazijn De Bijenkorf, Amsterdam.
Het betreft hier de originele uitgave, dus niet het facsimile uit 1989.
(voor die facsimile-uitgave: zie onderaan dit blogbericht!)
Een zeer bizar boekje, in mijn ogen.



Zo staat er een uitgebreide sortering der wereldberoemde Royal- Worcester en Bon-Ton-Corsetten op de pagina`s 88a tot d, die gedurende de Witte Week van 13-18 Januari tegen extra lage prijzen in verkoop zal worden gebracht.
enz., enz.,
Zo te zien zijn de drie dwaze dagen reeds toen uitgevonden?

Hier is het allemaal begonnen in 1870

Op de plaats van de gesloopte beurs van Zocher kwam een noodgebouw (één laag).

Dat werd vervangen door een nieuw noodgebouw (twee lagen) op de zelfde plek.

Op deze plek is nu het huidige Beursplein.

Op de plaats van de gesloopte beurs van Zocher werd een nieuw permanent gebouw neergezet, het huidige Bijenkorf gebouw.

Elke maand in het boek begint met een Verjaardag-Kalender,
met:

Gedenkdagen van Nederlandsche Schrijvers (de verjaardagen dus).
Vervolgens kan de huischvrouw heur huishoudelijke uitgaven elke week in het boek noteren, zodat zij aan het einde dier week haar kasboek kan opmaken.
Dan is er ook ene Waschlijst (alsmede een Duplicaat Waschlijst) en een waschlijst voor de Kinderwasch (alsmede eenDuplicaat...). Wat hier opvalt zijn de Apenrokken, de Chemisetjes en de Feitels (slabbetjes).

Aan het eind van elke maand staat een lijst met 25 menu`s. Zo zie ik bijvoorbeeld als dessert: Wentelstruifjes. Hmmm.
Dan, natuurlijk, een register van ter lezing ontvangen Boeken, alsmede een register van uitgeleende Boeken.

En: de Posttarieven voor binnen en buitenland. En: Waarvan moet ik het nummer onthouden? (telefoonnummers, rijwiel, nr. van mijn horloge en natuurlijk: het nr. van mijn corset)


Er staat zelfs een Rentetafel in, maar ook: waarde van eenige vreemde Muntspeciën in Nederland,
en: Herleiding van den tijd. (Als het te Amsterdam 12 uur (middag) is, is het te Mexico voormiddag 5 uur nul minuten en te Zanzibar namiddag 2 uur 15 minuten).

En, heel belangrijk: Een 25 tal Recepten voor het inmaken in bussen en flesschen (van andijvie tot haring en van postelein tot zuring).
Dan: Hoe Kamerplanten en Bloemen te behandelen. En, onvermijdelijk: Titels en Praedicaten.

Natuurlijk ontbreekt ook niet: een lijst met Gewoon tarief voor het vervoer van Reizigers (heel leerzaam, want van Amsterdam, via Krommenie naar Alkmaar kostte 3e klasse 65 cent (1e klasse 1,30) en de bagage per 10 kg 9 cent, om maar iets te noemen).


Deel van het bijbehorende inlegvel
met de reclames van "Onze Witte Week".


Dan, aan het eind gekomen vinden we nog: Raadgevingen voor het Huisgezin om ongerief te voorkomen en te verhelpen.
vervolgens nog: Wat iedere Dame weten moet (Boa (wit) schoonmaken. Warm wit meel in een schotel doen - dan flink de boa er in wrijven, totdat ze schoon is).

En tenslotte: Het arbeidscontract met een voorbeeld: Model Dienstboden-overeenkomst (vrij van zegel).



(klik op afbeelding voor vergroting)



Rest mij nog om mijn verbazing uit te spreken over het gegoochel met jaartallen.
In 1989 werd van dit boekje een facsimile uitgegeven i.v.m. het 75-jarig bestaan van de Bijenkorf.
Dat klopt in zoverre, dat dit het huidige gebouw van de Bijenkorf betreft. Dat werd in 1914 geopend en stond op de plaats van de voormalige beurs van Zocher.
Maar op dit moment bestaat de Bijenkorf reeds 140 jaar. Men begon n.l. in 1870 in een pand op de Nieuwendijk.


Interessant is in dit kader ook de rubriek uit Het Parool: Stadsgezichten.
Hier is de link naar het artikel over De Bijenkorf:
http://www.parool.nl/parool/nl/1424/STADSGEZICHTEN/article/detail/280601/2010/02/24/Stadsgezichten-De-Bijenkorf.dhtml


Uitgave: Magazijn De Bijenkorf S.P.G., Amsterdam, 1913, 1e druk, linnen, ingenaaid en gebonden, 212 pagina`s. Met reclame-inlegvel "Onze Witte Week". Zeldzaam!
Zeer goede staat.

(verkocht)



Wat nog wel te koop is (en niet zeldzaam) is de fotografische herdruk uit 1989, uitgegeven t.g.v. het 75-jarig bestaan van het Bijenkorfgebouw aan de Dam te Amsterdam:


Uitgave:
Magazijn De Bijenkorf b.v., Amsterdam, 1989, 2e druk, hard cover, gebonden, 210 pagina`s,
ISBN 9071442268.

(verkocht)




woensdag 12 mei 2010

Ic sie des meyen schyn. Verzameld, uitgeschreven en versierd door Fré Cohen. Met een korte inleiding van Willem Pijper.


Een nieu Liedt-Boecxken van Mey ende Minne
Int welcke staen veel schone leysenen ende amoreuse liedekens


Bi een vergadert, uetghescreven ende verciert door FRE COHEN
Met eene corte inleydinghe van Willem Pijper

Soms kan ik helemaal lyrisch worden van een boek.
Dit boek is er zo éen.
Het oogt op het eerste gezicht als een middeleeuws liedboek, vanwege de schitterend gecaligrafeerde liedteksten, de initialen en de overige illustraties.
Maar niet de middeleeuwen doch eerder De Stijl was de inspiratie voor dit werk.
Of u het Art Deco, of Art Nouveau, Jugendstill of Amsterdamse School wilt noemen maakt mij niet uit, maar duidelijk mag zijn dat de kleuren die zij in dit boek gebruikte de elementaire kleuren waren die ook in De Stijl werden gebruikt, n.l rood, blauw, geel en zwart.

In het nieuws van het Amsterdams Stadsarchief stond onderstaand bericht:

Collectie Fré Cohen
Grafische ontwerpen voor Amsterdam
Fré Cohen pleegde 12 juni 1943 zelfmoord toen de Duitsers haar oppakten. Daarmee kwam een eind aan het leven van een bijzondere vrouw en zeer bekwaam en productief ontwerpster.




                                        Fré Cohen aan het werk in haar atelier in de Karel du Jardinstraat 11 (1937)


Frederika Sophia Cohen werd in 1903 geboren als dochter van Levie Cohen, diamantbewerker, en Esther Sarlie. Ze volgde de Mulo, nam avondlessen naast een administratieve baan en tekende veel in haar vrije tijd. Haar talent werd opgemerkt en al snel nam haar loopbaan een hoge vlucht. Ze kreeg een studiebeurs en opdrachten van de gemeente Amsterdam voor het ontwerpen van onder meer schoolrapporten, diploma’s, etiketten, het Giroboekje, reclamefolders voor de haven en Schiphol, naast vele varianten voor het stadswapen. Voor uitgeverijen ontwierp ze boekomslagen en in veel huiskamers van Joodse gezinnen hing haar kalender (1941-42), uitgegeven door Joachimsthal. Ook de publicaties van vakbonden en socialistische bewegingen heeft ze geïllustreerd.
In de jaren ‘80 kwam onderzoeker Peter van Dam in contact met haar neef Ernst Walthemathe die de grafische nalatenschap van zijn tante beheerde. Uitgaand van deze collectie verrichte Van Dam uitvoerig onderzoek en in 1993 stelde hij voor het Amsterdams Historisch Museum een overzichtstentoonstelling samen van haar werk. Zijn collectie en documentatiemateriaal voor de publicatie ‘Leven en werk van een bewogen kunstenares’ (in samenwerking met Philip van Praag) droeg hij daarna over aan het Stadsarchief. De collectie, die maar liefst 7 meter groot is, bevat vele voorbeelden van haar grafische werk en foto’s.




Fré Cohen, "De haven van Amsterdam" (1941)


Die Winter Is Verganghen



























Naer Oostlant Willen Wi Ryden





In de inleiding van de Collectie Fré Cohen vinden wij nog de volgende informatie:

Frederika Sophia Cohen (11 augustus 1903 - 12 juni 1943) was de oudste dochter van diamantbewerker Levie Cohen en Esther Sarlie, dochter van een sigarenmaker. Fré groeide op aan de Zaaiersweg 125 in Betondorp. Het gezin was overtuigd sociaal-democratisch en Fré werd al vroeg actief in de AJC (Arbeiders Jeugd Centrale). Zij bezocht de Amstel-Mulo. Al van jongs af had zij het talent alles wat zij las en zag uit te beelden. Ze kreeg na haar schoolopleiding een administratieve baan bij de Draka, de Hollandsche Draad- en Kabelfabriek. Zij nam avondlessen in tekenen en haar talent bleef bij de Draka niet onopgemerkt. In de tweede helft van de twintiger jaren volgde Fré Cohen een opleiding aan het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs in Amsterdam. Via het Instituut kwam ze in aanraking met Henriette van Dam van Isselt van het Gemeentelijk Bureau Kunstzaken. Deze zorgde voor diverse opdrachten en speelde ook een rol bij haar aanstelling als ontwerpster bij de Stadsdrukkerij. Naast het werk voor de gemeente Amsterdam deed Fré Cohen free lance opdrachten voor o.a. Schiphol , diverse vakbonden en boekhandels. Als een van de eerste vrouwen van haar generatie en milieu woonde zij zelfstandig in een atelierwoning aan de Karel du Jardinstraat. Tijdgenoten herinnerden zich haar tomeloze energie en wilskracht. In 1942 dook ze onder en minder dan een jaar later pleegde ze zelfmoord na de arrestatie door Nederlandse SS-ers. Een deel van het werk van Fré Cohen, samen met onder meer persrecensies en foto's, werd uit het atelier gered door haar zuster Fietje en kwamen in het bezit van Ernst Waltemathe, de zoon van Fie Cohen. 
In 1993 organiseerde het Amsterdam Historisch Museum een tentoonstelling van het oeuvre van Fré Cohen. Een van de samenstellers van de tentoonstelling en de begeleidende catalogus, Peter van Dam, droeg na deze tentoonstelling zijn collectie en documentatiemateriaal over aan het Stadsarchief. De collectie bevat een groot aantal voorbeelden van haar grafische werk en foto's. Het documentatiemateriaal bevat onder meer recensies van haar werk.
Overig werk, zowel drukproeven als uitgevoerd werk, bevindt zich in de collecties van het Stedelijk Museum en van het Internationale Instituut voor Sociale Geschiedenis. Ook in de Beeldbank van het Stadsarchief is werk van haar te zien: een portret van haar vader Levie uit 1925 en een tekening van de Nieuwe Herengracht uit 1939.
Literatuur:
Fré Cohen 1903-1943 : leven en werk van een bewogen kunstenares, door Peter van Dam en Philip van Praag (Abcoude 1993)


In de catalogus uit 1977, uitgegeven t.g.v. de Fré Cohen-tentoonstelling in het Amstelpark te Amsterdam, vinden wij de volgende boekbespreking door dr. Jos de Gruyter:





Tenslotte tonen wij u de laatste twee pagina`s uit dit schitterende boek, dat waarlijk een lust voor het oog genoemd kan worden.




Gheprint ende uetghegheven int jaer MCMXXXVIII
t`Amsteldam opten Heeckelvelde













Uitgave: Arbeiderspers, Amsterdam, 1938, 1e druk, gelimiteerde oplage, nr. 001-164.

Door een verkeerd bindproces is de kaft van kunstperkament naar buiten kromgetrokken.
Hierdoor is ook de aanhechting met de rug losgeraakt.
48 pagina`s in vlinderdruk (zgn. Chinees blokboek).
(niet te koop)