Zoeken in deze blog

Welkom op deze weblog

"Een uit de hand gelopen hobby"
"Kent u die uitdrukking?" zou dominee Gremdaat zeggen!

Via de volgende link kunt u de volledige lijst vinden van de boeken die ik in de verkoop heb:


Daarnaast echter zijn er altijd boeken die ik graag in mijn privé bezit houd.

Het leek mij leuk om iets meer te laten zien van de boeken die ik interessant vind. Vanwege de speciale uitgave, de interessante inhoud, de schitterende band of de prachtige illustraties.

Daarvandaan dus....

En misschien laat ik u af en toe ook wel mee genieten van mijn literaire aspiraties, in proza of poezie.
Of plaats ik een afbeelding van mijn eigen schilderkunst!

Veel plezier!

Follow RolandWitte on Twitter


.

vrijdag 30 april 2010

De Herleving van het Nederlandsche Volksspel, door D.J. van der Ven

Met 42 foto`s buiten den tekst en 55 tekstillustraties

Het is vandaag Koninginnedag, dat zal niemand zijn ontgaan!
Wat de koningin op deze dag allemaal moet doorstaan tart elke beschrijving.
Van touwtrekken tot stoelendans-te-paard en van sjoelen met bierglazen tot een heuse triomfboog, zoals we dat nog kennen (!) uit de 19e eeuw, toen er wel een week gefeest werd als de koning zoveel jaar op de troon zat (of hing, of lag...).
Het zou voor mij, als ik koning was, een reden zijn om met terugwerkende kracht het bijltje er bij neer te gooien! U begrijpt hoe ik er over denk.

Maar goed, om kort te gaan...
het doet mij inderdaad veel denken aan het boek dat ik hierbij onder de aandacht breng.

Ter inleiding:
"Nu achter ons een tijd van vervlakking ligt (wat een eufemisme, het was 1944, midden in de oorlog!), die voor karaktervolle uitingen van het volksspel en het volksvermaak maar weinig aandacht had, lijkt mij het ogenblik gekomen -zij het onvolledig en schetsmatig - een overzicht te geven van enkele Nederlandsche volksspelen, welke in hun beoefening naast sportieve ook sociale beteekenis bezitten. Juist bij den cultureelen opbouw van ons eigen volk dienen we ons voor alles thans te bezinnen op de maatschappelijke waarden in spel en vermaak. Immers in het spel levert de individueele mensch - dikwijls onbewust - het gemakkelijkst zijn bijdrage tot een gemeenschapscultuur."

Het boek behandelt:
-De nationale sport van het Twentsche Klootschieten.
-Werp-, slag- en vangspelen.
-Kolven en Kaatsen.
-Meer belangstelling voor Nederlandsche Watersteekspelen.
-Het Zeeuwsche Ringrijden en de landelijke ruitersport.
-Schuttersspelen.
-Het Nederlandsche Vendelzwaaien en het Europeesche Vaandelspel.

Als dat geen eigen identiteit is, weet ik het niet meer!

Het Klootschieten (rond de wallen).


beschrijving van het Klootschieten


van boven naar beneden:
-het probeeren der veuropscheeters.
-de stokkenleggers in actie.
-Klootschieters-enthousiasme.

Het Amsterdamsche Palingoproer, 25 en 26 Juli 1886.
Over de Lindengracht was een touw gespannen, met daaraan een reusachtige vette paling (zie tekening rechtsboven, hieronder). In kleine jollen of vletten voeren de deelnemers onder het touw door, terwijl ze in hun vaart de spartelende aal van het touw trachtten te trekken.
Toen een agent gebood dit bij de dierenbeschermingswet verboden spel te staken ontstond er na enige tijd een botsing met de politie, die al snel uitmondde in een compleet volksoproer, met barricaden. Na 2 dagen voerde de cavalerie met getrokken sabel charges uit en vuurde de infanterie salvo`s af, met 23 doden en vele gewonden tot gevolg.

"Dat het hier om andere motieven dan om het handhaven van het palingtrekken ging, bleek wel uit den strijd van de oranjegezinden tegen de socialisten, waarin vooral de zoons van den "Koning van de Willemstraat," Jacob Mens, in de wandeling "de Bokkebek" geheeten, de helden van den dag waren, omdat zij de roode vlag van de barricade haalden, terwijl ook Krisje van der Woude in die dagen veel van zich deed spreken (?).


boven:
links: Ganstrekken en kuipjessteken, naar een plaat uit den "Eur. Spiegel".
rechts: Het Amsterdamsche palingtrekken, naar een teekening van 1886.
onder:
Ringloopen en de prijzenlat met den pollepel, naar een teekening van Bing en Braet von Ueberfeld uit 1856.


Het kruis-, voetboog- of armborstschieten.
"De kruisboog schijnt tijdens de kruistochten in deze gewesten als armborst te zijn ingevoerd."

"Iets van de poëzie der middeleeuwen heeft de kruisboogsport nog bewaard in de namen der gezelschappen, waarvan de Tilburgsche "Oefening in den Wijngaard" en "Rozeplant in het Woud" en het Oisterwijksche gilde "De spruit wordt een Boom" getuigenis afleggen, terwijl namen als "Nooit gedacht", "Geen schot Verloren", "Om het Roosje", "De Liefhebbers", "Nooit volleerd" meer gericht zijn op het sportieve doel der concoursen."

Kortom: voor elk wat wils in dit toch wel curieuze boekwerkje.

Rest mij te vermelden dat de voorplat geillustreerd is door niemand minder dan P.J. Kuhn, de tekenaar die vooral bekend werd door de strip van Kapitein Rob.

Uitgave: A, Rutgers te Naarden, 1944, 1e druk, halflinnen, hard cover, ingenaaid en gebonden, 168 pagina`s
(verkocht)

woensdag 28 april 2010

Jan Cremer - 70 jaar

Vorige week dinsdag, 20 april 2010 werd Jan Cremer 70 jaar.
En omdat ik toch bezig was met handschriften, doen we het handschrift van Jan Cremer ook maar gelijk.

Het betreft hier een ansichtkaart uit Mongolie.
Geadresseerd aan:

Dhr. W.F. Touw
Directie
Rijksbelastingen
Herengracht 481
Amsterdam
Holland.

Het woord daaronder zal wel Mongools zijn, maar dat beheers ik niet, dus ik weet niet wat er staat. Naar alle waarschijnlijkheid staat er "Holland" in het Mongools (met dank aan M.v.Z.).

Op de voorzijde zien we een landschap in Mongolië

Op de adreskant van de ansichtkaart staat:

July 1971
Met vriendelijke
groeten uit
Mongolia
Jan Cremer

De postzegel is gestempeld, maar het stempel is moeilijk te zien, laat staan leesbaar.

Het zou interessant zijn om te weten wat hij daar in Mongolië aan het doen was.
Schreef hij reeds aan zijn boek "De Hunnen"?
Zou kunnen (en dat rijmt), maar dat boek kwam pas in 1983 uit.
Bekend is echter wel dat Jan Cremer zeer reislustig was, zijn koffer stond altijd klaar!

Voor de geinteresseerde Jan Cremer fans volgt hier de link naar een artikel uit 2005, geschreven door Rudie Kagie, t.g.v. de pensioengerechtigde leeftijd van J.C. (65 jaar), verschenen in Vrij Nederland op 23-4-2005:

(verkocht)


zondag 25 april 2010

Toon Hermans

De gemeente Sittard heeft dit jaar 2010 uitgeroepen tot Toon-jaar. Dat jaar begint vandaag 25 april. Dat alles omdat Toon Hermans 10 jaar geleden overleed.

In dat kader is het wel leuk om u iets te laten zien dat ik vond in een boek (welk boek ben ik vergeten, maar waarschijnlijk was het wel een boek van Toon Hermans?).



Het briefje is gericht aan Mejuffrouw W.A. Bakels, Hugo de Vrieslaan 37 I te Amsterdam.

Aan de achterzijde staat het toenmalige adres van Toon in Zandvoort,
Boulevard Paulus Loot 91.

De dag en maand is op het poststempel niet leesbaar, maar het jaar komt in ieder geval overeen met de datering in de brief.


De tekst is alsvolgt:

Toon Hermans Zandvoort 9-7-63

Geachte juffrouw

Uw briefkaart kwam bij mij
binnen. Zelf behandel ik de
verzending der boekjes niet,
doch de Heer N. Grijpink te Nij-
megen, Augustijnenstraat 47.
Ik heb dus kaart en postwissel
in eerste instantie hem toe-
gezonden en het verbaasd (!) mij
dat U het boekje niet heeft ont-
vangen. Ik heb hem nu direct ter
reclame medegedeeld en ver-
wacht, dat hij U onmiddelijk (!)
zult (!) antwoorden en het boekje
toezenden

Hoogachtend
Toon Hermans


Dat we hier met een fan te doen hebben wordt ook duidelijk uit het feit dat in de enveloppe ook een gedicht van Toon Hermans zat, dat staat afgedrukt in De Telegraaf van 14 december 1981.
Het gedicht werd door Toon gemaakt speciaal voor het kerstprogramma rond het vertrek van het voedseltransport naar Polen.
Als we de achterkant van het knipsel bekijken wordt duidelijk dat een en ander te maken had met de staat van beleg die door generaal Jaruzelski geproclameerd was.

Deze kant van het knipsel werkt als een soort tijdcapsule.
Want wie weet nu nog iets van die staat van beleg?
Maar bekijk ook eens het bericht over de politieman Henk K. uit Epe!
Pure poezie, beste mensen....

"Agent K. liep met zijn fiets
aan de hand in de binnenstad
van Deventer om een trai-
ningspak te kopen i.v.m. de
verjaardag van zijn verloof-
de, toen twee rennende man-
nen, achtervolgd door drie
anderen, zijn pad kruisten."
etc.


Voor diegenen die meer willen weten over het Toon-jaar:

of over Toon zelf, de volgende link brengt u waar u wezen wilt:

(verkocht)



dinsdag 20 april 2010

Krullebol, Kaalkop, en Klein-Broertje. Een groot verhaal voor kleine kleuters, door M.C. van Oven-Doorn

Schrijfster van: De heldendaden van Pikkie Duimelot.
Sven`s avonturen in het hooge noorden.
Met zwarte en gekleurde platen van Lida von Wedell
Zowel van mevrouw Van Oven-Van Doorn als van de illustratrice Lida Von Wedell is zo goed als niets bekend.
Van Lida Von Wedell is slechts bekend dat zij Amerikaanse was van Duitse origine en tijdens de Duitse bezetting maakte zij een illustratie voor "De Weegschaal", het "Maandblad voor vrienden van het Duitsche Boek". Het tijdschrift had een propagandafunctie.
Waarschijnlijk is dit boek ergens tussen 1920 en 1925 ontstaan.
De illustraties doen een beetje denken aan Rie Cramer.
Onderstaande zwart/wit illustratie heeft een zeer hoog "Betty Boop"-gehalte.
Uitgave: G.B. Van Goor Zonen, Den Haag, ± 1925 ?, halflinnen, 79 pagina`s, boekblok los in de band, kleine beschadiging rug, inhoud in zeer redelijke staat.
(Te koop voor euro 15,00

zondag 18 april 2010

Klein Pulcinellenboek voor Anneke, door Peter Vos


Vraag: Wat zijn Pulcinellen.
Daartoe googlen wij naar Wikipedia en vinden:


Pulcinella (personage)

Pulcinella is een figuur uit de commedia dell'arte. Pulcinella zit vol van fantasie en is zeer creatief. Hij haalt overal een voordeel of iets waardevols uit. Ook al zou hij tien kilometer in een put zitten, dan nog zou hij het toch zeer bijzonder vinden om de wereld eens van die kant te bezien.
Een lazzo (klein spel):
Pulcinella loopt over straat en struikelt over een baksteen. Hij loopt terug en wil wel eens zien of dat nog een keer zou gebeuren. Hij struikelt weer en besluit daarop de steen mee te nemen, want een steen die hem twee laat struikelen is toch wel zeer bijzonder.
Pulcinella is een karakterrol, die niet verandert. Hij blijft zo in zijn denken, opvattingen en fysieke houding. Een kuiken. Als hij ergens angst voor zou hebben dan reageren eerst zijn voeten en het laatst zijn hoofd. In het spel: "Eerst de voeten wegdraaien en het lichaam volgt."

Pulcinella
Pulcinella is de stamvader van Jan Klaassen, de Antwerpse Poesjenel, de Franse Polichinelle en de Engelse Mr Punch. Hij is een figuur uit de commedia dell'arte waarin hij de rol van zanni (komische bediende) vervult. Pulcinella is een boertig type. Hij draagt een zwart halfmasker. Zijn kostuum is wit en bestaat uit een wijd hemd, een wijde broek en een puntmuts waarvan de top meestal naar voren valt. Zijn rug is licht gebocheld. In de naam Pulcinella is het woord 'pulcino' te herkennen, dat 'kuikentje' betekent. Hij heeft ook een aantal kenmerken van een kip: een kwakende stem, een snavelvormige neus en een hanige tred. Volgens een mythe is Pulcinella uit een ei gekropen dat door een kalkoen is uitgebroed. De vogelachtigheid van hem, met name het hanige, heeft een symbolische betekenis. De geboortegrond van Pulcinella ligt bij Napels. In het volksgeloof van die streek is de haan verbonden met de dood, een verband dat je trouwens tegenkomt in verschillende antieke culturen. Ook trekt de haan kwaad aan dat de gemeenschap treft. Als Pulcinella in de poppenkast vecht - met een boef, de diender, de beul, het monster, de duivel of de Dood - bestrijdt hij het onheil.

Pulcinella baart een kind
In wezen is Pulcinella een mysterieuze figuur, vol met tegenstellingen. Zo kan hij een man zijn, maar ook een vrouw. Op Italiaanse schilderijen uit de achttiende eeuw zien we hem baren uit zijn buik, bult en billen. Op één doek bevalt hij zelfs, omgeven door lotgenoten, via zijn billen van vijf kinderen. De weeën worden opgewekt door een kieteling van zijn achterste met een veertje. Op een andere olieschildering gaat de baring van zijn nageslacht weer geheel anders. Terwijl een peuter-Pulcinella boven op zijn bult zit, en een pasgeborene op zijn hoofd staat te dansen, werpt hij vanuit een opening in zijn bult nog meer baby's.



Het kleine boekje bevat een schat aan juweeltjes:
de speciale kijk van Peter Vos op de wereld.

Een fantastisch sprookje in zakformaat!

En steeds weer gaan er teksten schuil in de tekening.

Uitgave:
Thomas Rap te Amsterdam, 1969, 1e druk,
linnen, stofomslag, 11x14,2 cm, 72 pagina`s, goede staat.

(verkocht)








Foto`s

Het maken van foto`s is een heel aparte tak van sport.
Wat ik vaak probeer is om een "schilderij" te maken met de camera.
Vandaag lukte me dat wonderwel.
Plaats delict: De Kennemer Duinen bij Bloemendaal-aan-zee (Parnassia): "De Zeereep."
Resultaat: Een impressionistisch schilderij.


(foto: Roland Witte)

zondag 11 april 2010

Stille pracht in het tropische aquarium, door J.M. Lodewijks

"Te illustreren met Hille`s plaatjes naar aquarellen van Rein Stuurman en H. van Kruiningen.
Pentekeningen en bandontwerp van Rein Stuurman."

Er zijn nog al wat boeken uitgegeven die volgeplakt dienden te worden met plaatjes die je moest sparen. In dit geval zijn het de producten van de Koek- en Beschuitfabriek Hille te Zaandam.



De bekende illustrateur Rein Stuurman (1900-1984), die aanvankelijk autodidact was en later een opleiding volgde aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam, verzorgde het bandontwerp, alsmede een groot aantal der plaatjes. Terwijl hij toch vooral bekend, zo niet beroemd, was vanwege zijn vogelillustraties.

(Maar sommige vissen kunnen ook vliegen, heeft men misschien gedacht?)


Voor de Hille Koekfabriek heeft hij nog meer boekjes geillustreerd (bijv de "Kruger Wildtuin" (in Zuid Afrika).
Ook heeft hij verscheidene kinderboeken geillustreerd (o.a. geschreven door zijn tweeling-zuster Willie) en was hij de ontwerper van de strip "Bobbeltje de maankabouter." en tekende hij de strip "Jantje Puk" in de Gooi en Eemlander.

H. van Kruiningen (pseudoniem van Henri Adelbert Janssen, 1906-1996) was o.m. de maker van de boekjes over "Eekje Hoorn."

(rechts: afbeelding uit: De tovertuin van Eekje Hoorn,
H. van Kruiningen)
De Tovertuin van Eekje Hoorn



Uitgave: N.V. Koek- en Beschuitfabriek v/h/ G. Hille & Zn. te Zaandam, rond 1955 ? (5e album sinds 1952!). halflinnen, ingenaaide katernen, 151 pagina`s, compleet, zeer goede staat (klein vlekje achterplat).



(Te koop voor € 7,50

vrijdag 9 april 2010

Een bewogen vrijdag op de Breestraat door Sani van Bussum

"Een vertelling uit de tweede helft der 19de eeuw"


Soms koop ik een boek louter en alleen vanwege de band.
Dit is er zo een. Het boek heeft een grof linnen band met een prachtige houtsnede op de voorplat.
De ontwerper is Jan Bertus Heukelom (1875-1965).
Hij was onder meer Grafiek docent op het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs in de Gabriël Metsustraat te Amsterdam. Eén van zijn bekendste studenten was: Fré Cohen.

De voorstelling geeft de Jodenbreestraat weer zoals die er vóór de oorlog uitzag. Met op de voorgrond een straatventster en op de achtergrond de Zuiderkerktoren. De klok wijst tien voor half één?
Maar mijn belangstelling geldt méér, want: de kunstenaar staat ongeveer ter hoogte van de plek waar ik 12 jaar lang een klein souvenirszaakje heb gedreven (links). U kijkt recht naar de plek waar tegenwoordig café `t is fris is gevestigd. Met dat verschil dat er niet één huis meer staat dat op de afbeelding is te zien.
In de tachtiger jaren van de vorige eeuw werd overal nieuwbouw gerealiseerd. Aan de rechterkant staat nu de Toneelacademie.


                                                                                                Sani van Bussum


Sani van Bussum was het pseudoniem van Sientje Prijes (1876-1933). Ruim voor de oorlog schreef zij 'Een bewogen Vrijdag op de Breestraat', 'Het Joodsche bruidje' en 'In de Gouden Klok'. Haar onderwerp was vooral het leven in de Amsterdamse jodenbuurt; haar blik was niet gekleurd door de sjoa maar ze schreef wat je noemt met nesjomme.




Sientje Prijes (roepnaam Sani) werd op 4 augustus 1876 in de Amsterdamse Jodenbreestraat geboren als derde kind in het arme middenstandsgezin van de horlogemaker Moritz Prijes en Marianne Speijer. Na haar werden nog twee kinderen geboren, die spoedig overleden.



DE BUURT

Haar vader kwam uit de mediene. Hij was geboren in Vlissingen en trouwde met de rasechte Amsterdamse marktkoopmansdochter Marianne Speijer. Het echtpaar vestigde zich in de Amsterdamse jodenbuurt. Het milieu waarin Sani opgroeide, beeldde zij later onder het pseudoniem Sani van Bussum uit in haar in 1930 verschenen novelle Een bewogen vrijdag op de Breestraat.
Het beschrijft een dag uit het leven van het echtpaar Davids waar juist het eerste kind wordt geboren. In de hoofdpersonen David Davids en diens vrouw Duifje van Dam zijn duidelijk de ouders van Sani Prijes te herkennen. Net als Moritz Prijes heeft de figuur David Davids een horlogewinkel in de Jodenbreestraat en komt hij uit de mediene. Bovendien speelt de novelle in de jaren zeventig van de negentiende eeuw, toen ook het echtpaar Prijes hun eerste kind kreeg.

Uitgave: Querido te Amsterdam, 1930, 1e druk, linnen, ing., geb., 127 pagina`s (ongelijk, want opengesneden)



(verkocht)

dinsdag 6 april 2010

De Spiegel der Zaligheid van Elkerlijk, bewerkt door A.J. Schneiders


Meestal wordt het geschreven als: Elckerlyc, voluit: Den Spyeghel der Salicheyt van Elckerlyc.
Toegeschreven aan Pieter van Diest, maar ook aan Petrus Dorlandus.

"Everyman" in het Engels en "Jedermann" in het Duits.
De Amerikaanse auteur Philip Roth baseerde zijn roman "Everyman" ("Alleman" in de Nederlandse vertaling) op dit toneelstuk.
Ook de film "Alleman" van Bert Haanstra verwijst naar dit verhaal.

Een must voor je boekenlijst Nederlands op de middelbare school!


Inhoud

God beklaagt zich over de verdorvenheid van de mensen. Hij roept de Dood bij zich: Elckerlijc (de naam staat voor "elk mens", "iedereen") moet verantwoording gaan afleggen van zijn leven.
Elkerlijc krijgt de opdracht een pelgrimstocht te ondernemen (d.w.z. hij krijgt te horen, dat hij moet sterven). Elckerlijc probeert tevergeefs de Dood om te kopen: hij krijgt geen uitstel. Wel mag hij op zijn tocht een reisgenoot meenemen.
Hij doet daarop een beroep op verschillende mensen om hem te vergezellen, maar Gheselscap (zijn vrienden), Maghe en Neve (vrienden, familie) en Tgoet (het bezit, geld en goederen) weigeren dit als zij vernemen wat de eindbestemming is van de reis. De Duecht (deugd) is te zwak voor de reis, maar diens zuster Kennisse (zelfkennis) brengt Elckerlijc bij Biechte (biecht). Elckerlijc doet boete, waardoor Duecht weer op krachten komt.
Vergezeld door Schoonheyt (schoonheid), Cracht (kracht), Vroetscap (wijsheid) en Vijf Sinnen (zintuigen) aanvaardt hij de tocht.
Elckerlijc maakt zijn testament en ontvangt de laatste sacramenten. Bij het einddoel, het open graf aangekomen, laten de begeleiders Elckerlijc echter ook in de steek; alleen Duecht en Kennisse gaan met hem mee naar de hemel.
Elckerlijc sterft. Kennisse vertelt dat Duecht zich bij God zal melden. Een engel voert Elckerlijcs ziel naar de hemel. In de “Na-prologhe” wordt de moraal verwoord: mogen mensen zuiver voor God verschijnen!
Mooi zijn de illustraties in dit boekje. Uit een postinkunabel uit 1501.
En uit een uitgave van 1536.
Uitgave: Meulenhoff te Amsterdam (Meulenhoff`s bibliotheek van Nederlandse schrijvers), 1937, hard cover, 69 pag., Met inleiding en verklaringen van A.J. Schneiders, leraar Nederlands aan het R.K. Lyceum, Overveen. Enkele aantekeningen in potlood, rug verschoten, klein vlekje op voorplat, goede staat.

(Verkocht)

zondag 4 april 2010

De helden van den opstand in 1572, door W.J.Hofdijk


"Geschetst voor `t Jonge Nederland". Met 6 gekleurde platen.

Buys:
"Niet zoo ernstig van levens-opvatting als Coornhert en met minder orde en regel in zijne zaken; meer geleerd staatkundige, maar minder genie; vrij prikkelbaarder voor de uiterlykheden der waereld, en gants niet buiten den invloed van sterke zinnelyke neigingen - was Buys, bij al dit verschil, echter Coornherts gelijke in betrouwen op den Prins, en in stellige verwachting dat alleen deze als de verlossende Richter in Israël kon optreden."

Treslong:
"Misschien was hy van geboorte een Brielenaar - zijn vader bekleedde jaren lang het ambt van Baliuw in den Briel - maar zeker is het dat hy van aart en gezindheid een voortreffelyk Hollander heeten mocht ....."

Marnix:
"Heer van Mont-Sint-Aldegonde, Souburg en Touwink.
Dat ook de versneden ganzenschacht in de zestiende eeuw een vlijmend wapen was - een scherp zwaard niet alleen, dat diepe wonden weet te slaan, maar een spits-puntige pijl bovendien, die het doel weet te treffen in het hart, en er dóor en dóor kan gaan - zo iemant dat heeft bewezen, het was de rijk begaafde Heer van Sint-Aldegonde."

Boysot:
"Was ooit iemant gerechtigd om de dichterlijke schepping der heidenen en kabalisten - den goeden genius, den persoonlyken beschermgeest, als bewaar-engel den ouden christendomme binnengesmokkeld - op gezach eener wondervolle ervaring tot een geloofspunt te verheffen, dan mocht het deze strijdbare held der Zeeuwsche wateren wel geweest zijn."

Van der Werff:
"Van burgelyke afkomst, was zijn bloed geadeld door de martelaars-kroon. Zijn vader, de zeemtouwer Adriaen Maertens Vermeer, was het christendom naar Doopsgezinde opvatting toegedaan, en trad ook buiten Leyden als leeraar onder zijn geloofsgenoten op.
Het Keizerlyk plakaat van 1535, tegen de onzinnige Wederdoopers - al te moedwillig met de zachtzinnige volgers van Menno verward - schrikte hem niet af van hetgeen hy in zich als roeping gevoelde. Dat kostte hem het lijf: twee jaren later te Haarlem gevangen genomen, bezegelde hy er zijn geloofstrouwe met zijn bloed."

alkmaar:col5:dat15041 :: Regionaal Archief Alkmaar
Over W.J. Hofdijk is niet erg veel bekend, terwijl hij in zijn tijd toch een gevierd historicus was.
Geboren te Alkmaar in 1816 werd hij onderwijzer en ook klerk, alsmede enkele jaren vrij kunstenaar.
In 1851 werd hij leraar aan het Amsterdams Gymnasium.
Dat bleef hij tot zijn 70ste jaar in 1886.
Hij was een veelschrijver en overleed te Arnhem in 1888.
De boven- en onderstaande portretten komen uit het Alkmaars archief.

alkmaar:col5:dat15039 :: Regionaal Archief Alkmaar
Uitgave: D. Noothoven Van Goor te Leiden, jaar van uitgave onbekend, maar misschien is 1872 een goede gok? (300-jarige herdenking?).
Ik heb het sterke vermoeden dat het boek is voorzien van een nieuwe kaft (gemarmerde hard cover met linnen rug). Er zijn verscheidene restauraties aan het boek verricht.
216 pagina`s, alsmede 6 gekleurde platen, enkele nog met beschermend vloepapier.

(verkocht)

zaterdag 3 april 2010

Anton Pieck




Zeg Pasen, en je zegt pretpark.
Zeg pretpark en je zegt De Efteling.
Zeg De Efteling en je zegt Anton Pieck.

Dit is een originele vervalsing van een tekening van Anton Pieck, op dik papier,
potlood met gemengde techniek.
Afmeting 17 cm breed bij 19,5 à 20 cm hoog. Gesigneerd.

Ter vergelijking is hier een afbeelding van de tekening uit Sprookjes van de Efteling:




Deze tekening vindt u zwart/wit afgedrukt in: Sprookjes van de Efteling
door Martine Bijl en Anton Pieck (Omniboek 1974),
als illustratie bij het verhaal: De tuinman en de fakir, op pagina 77.

Mocht iemand in de 'originele vervalsing' geïnteresseerd zijn, dan kan hij/zij een aangenaam bod doen op deze tekening.
Stuur mij een e-mail: rolandwitte@yahoo.com



Robinson Crusoé: Danel Defoé





Een boekje, klein maar fijn, voor het onderwijs in de Franse taal, samengesteld en van annotaties voorzien door de heer W. Bartels, professor in de Franse taal en literatuur te Utrecht.



Over hem weten we niets, maar over Defoé (1660-1731)(volgens de Engelse wikipedia: 1659-1731, zijn geboorte- en sterfdata zijn niet zeker!) des te meer!


Het leuke vind ik dat het boekje de tekeningen bevat die ik ook uit de uitgave uit mijn jeugd ken.






Uitgave: J.B. Wolters, Groningen. 1914, soft cover, 16,5x10,5 cm, 79 pagina`s. Het boekje heeft niet ongeschonden de tand des tijds doorstaan: hier en daar zijn er enkele potloodaantekeningen en het geheel, ingenaaid, zit zodanig los in de omslag dat zowel voor als achter de binnenzijde van de kaft en het schutblad met een strook papier aan elkaar zijn geplakt om het geheel bijeen te houden. Toch blijft het al met al een interessant boekwerkje.

(Verkocht)