Calvé-Delft werd in 1883 te Delft opgericht als de Nederlandsche Oliefabriek (NOF) met de bedoeling om olie te produceren uit aardnoten. In 1897 fuseerde deze fabriek met het Franse bedrijf van de gebroeders Emmanuel en Georges Calvé tot 'Nederlandsche Oliefabrieken (NOF) Calvé-Delft'. Het bedrijf produceerde sindsdien sauzen, margarines en tomatenketchup. Calvé werd echter vooral bekend door de pindakaas, die het bedrijf vanaf 1948 produceerde. Ook wordt mayonaise vervaardigd.
Aangezien bij de extractie van grondnotenolie ook aardnotenschroot vrijkomt dat als veevoeder kan worden gebruikt, ontwikkelde zich ook een mengvoederafdeling. Deze fuseerde in 1963 met U. Twijnstra's Oliefabriek N.V. tot UTD.
Op 9 oktober 2007 maakte Unilever bekend dat de Calvé fabriek in Delft in 2008 zou gaan sluiten. Vrijdag 23 mei 2008 rolden de laatste potjes pindakaas van de band. De sluiting van de fabriek vond plaats in het kader van een omvangrijke reorganisatie. De productie van pindakaas werd overgenomen door de Blue Band fabriek in Rotterdam, ten koste van zo'n 170 banen in Delft. De sauzen-productie werd verplaatst naar fabrieken in Spanje, Tsjechië en Duitsland.
Martine Wittop Koning (1870-1863) was een redelijk succesvol schrijfster van met name (veelal vegetarische) kookboeken.
 SlaoliestijlAan het eind van de 19de eeuw was er in Europa sprake van een vernieuwing in de kunst. In schilder-, beeldhouwkunst en architectuur maar vooral in de toegepaste vormgeving werd veelvuldig gebruikgemaakt van uitbundige decoratieve ornamenten als planten en vogelmotieven. De kunststroming werd internationaal bekend onder de naam Jugendstil.
Jugendstil wordt gekenmerkt door een ornamentatie van asymmetrische en elegante lijnvoering en wordt gezien als een reactie op de eenvormigheid van de massaproductie die het gevolg was van industrialisering. Door het bewust toepassen van natuurlijke motieven zou de ambachtelijke schoonheid weer tot leven worden geroepen. In navolging van de Engelse Arts & Crafts Movement, die omstreeks 1875 in Engeland ontstond, streefden kunstenaars naar een werkwijze die het onderscheid tussen kunst en toegepaste kunsten zou opheffen. De Jugendstil is een stijl die zijn wortels heeft in regionale tradities, waardoor het op verschillende plaatsen in Europa een eigen karakter kent. Jugendstil (naar het Duitse tijdschrift Jugend, waarin werd opgeroepen tot een vernieuwing in de kunst), kende in verschillende landen dan ook een eigen benaming zoals in Frankrijk art nouveau (naar de kunsthandel Salon de l'art nouveau), in Oostenrijk werd het bekend als deSezessionstil (naar de Weense kunstenaarsvereniging Wiener Sezession), in Engeland als de Liberty style, (naar de Londense firma Liberty and Co.) en in Nederland als Slaoliestijl. De Nederlandse benaming is voortgekomen uit een van de bekendste voorbeelden van een grafisch ontwerp voor de industrie: de affiche van de beeldend kunstenaar Jan Toorop (1858-1928). Dit affiche voor de Nederlandse Oliefabrieken te Delft is een toonbeeld van voorbeeldig opdrachtgeverschap; een vooruitstrevend beeldend kunstenaar wordt gevraagd een ontwerp te maken ten behoeve van reclame voor een industrieel vervaardigd product. De samenwerking illustreert de grensvervaging tussen toegepaste en autonome kunsten. Het resultaat is zeer decoratief waardoor de affiche meer esthetische dan communicatieve kwaliteiten bezit. Dat de Jugendstil in Nederland door deze affiche in de volksmond bekend is geworden als de Slaoliestijl, is uiteindelijk misschien toch wel de beste reclame die het bedrijf zich had kunnen wensen. Colin Huizing | | | Instelling: Digitaal Erfgoed Nederland Publicatiedatum: 28 september 2004 | |
| | |
Arretjescake
Arretjescake (in Limburg pletskeskoek) is een koude cake die traditioneel in verschillende
Nederlandse streken gegeten wordt.
De naam is afkomstig van het (strip)figuurtje Arretje Nof dat als reclame gebruikt werd voor
het botermerk van de Nederlandsche Oliefabrieken (NOF) Calvé-Delft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten