BOEKWINKELTJE TURELUUR: TYPESCHRIJVERIJ: KLIKSPAAN/ O. VERALBY

KLIKSPAAN EN O. VERALBY

"STUDENTEN-TYPEN" en "ZIJN ER ZOO?"

Twee van de bekendste typeschrijvers van de 19e eeuw waren Klikspaan, het pseudoniem van Johannes Kneppelhout, en Alexander Ver Huell, met als pseudoniem O. Veralby.

Deze laatste was in de eerste uitgave(n) van

Studenten-typen de tekenaar van alle prenten in dat boek van Klikspaan.

[https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_Kneppelhout]

[https://nl.wikipedia.org/wiki/Alexander_Ver_Huell]

"Klikspaan en O. Veralby vormden als studenten een contrast.

De eerste deed zich kennen als pessimistisch naturalist, de laatste als optimistisch idealist. -----

In één opzicht konden ze samen gaan - in de schildering van het Leidsche Studentenleven, door beiden in ijver meegeleefd en bestudeerd."

KLIKSPAAN; STUDENTEN-TYPEN

Onderhavige uitgave is een herdruk, vermoedelijk uit 1899, (250 pagina's), met 'Photogravuren naar teekeningen van Johan Braakensiek'.

Inleiding: Dr. Jan ten Brink.

Uitgave: A.W. Sijthoff, Leiden.

Braakensiek was zo ongeveer de beroemdste tekenaar

(in Nederland) van eind 19e en begin 20e eeuw.

[https://nl.wikipedia.org/wiki/Johan_Braakensiek]

Voorplat met wapen van het Leidsch Studentencorps:

Virtus Concordia Fides

titelpagina

De jurist-literator

(Fata ducunt volentem, trahunt nolentem)

De liefhebbers

(Die nu al toonen wat z' hier naamaals zullen zijn.

Hooft.)

De student buiten de academiestad.

(Intra muros peccatur, et extra.

Horatius)

ALEXANDER VER HUELL; ZIJN ER ZOO?

Uit het proefschrift van Jan Bervoets:

Ver Huell is, weinig vleiend maar wellicht terecht, wel aangeduid als „een getormenteerde gek die schrijven en tekenen kan"

[https://www.digibron.nl/search/detail/8e96e223ea5803db4f7bd5a44cf7f527/o-veralby-was-een-kluizenaar]

Uitgave: A.W. Sijthoff, Leiden, ± 1899

Voorplat

Titelpagina

"Had hij het mogen beleven, hoe zou hij ingenomen

geweest zijn met het plan dezer fraaie,

nieuwe, en goedkoope uitgaaf!"

De tekeningen onder de titel: 'Zoo zijn er' in 1847 uitgegeven, verschenen volgens de wens van zijn vader

(Schout-bij-Nacht Ver Huell) pas na Alexanders' doctoraal-examen. Men vreesde dat zijn tekentalent de goede afloop van zijn academische studie in de weg zou staan.